از انجا که تغذیه تلیسه های شیری بیشترین هزینه پرورش انها را تشکیل می دهد، اما هنوز هم می تواند به یک الویت پایین تر تبدیل شود. دامدارها نیاز دارند تا روش های مختلف تغذیه ای و اقتصادی را در نظر بگیرند، و نیز به نیازهای تلیسه ها در طول زندگی توجه داشته باشند.
ما باید در نظر داشته باشیم که تلیسه ها گاو شیرده نیستند. انها نیاز ندارند که در 24 ساعت روز خوراک داشته باشند، و نیاز نیست که انها را به حداکثر مصرف خوراک مانند گاوهای شیری برسانیم. ما فقط باید به انها تا حدی خوراک بدهیم که به میزانی که ما می خواهیم رشد کنند. اینها نظرات Jud Heinrichs استاد دانشگاه Penn State است.
دامدارها می توانند تمرکز کنند بر نیازهای مختلف دوره پرورش تلیسه، که می تواند از زمان شیرگیری تا 6 ماهگی، 6 ماهگی تا بلوغ، و زمان تلقیح تا قبل از زایش مجزا شود. برای گوساله های از شیرگرفته شده تا 6 ماهگی، جیره ها باید بر اساس 5/2 تا 3 کیلو استارتر برای هر راس در روز باشد، که بخشی از ان توسط علوفه با کیفیت تامین شود. دامدارها باید همچنین هدف در رسیدن به نمره بدنی 75/2 داشته باشند، یا دامنه بین 5/2 تا 3 داشته باشند.
انها نباید نمره بدنی بالاتر از 3 در این دوره داشته باشند ، زیرا این موضوع بیانگر این است که انها انرژی زیادی دریافت کرده اند، و احتمالا خیلی سریع رشد می کنند، اینها نظراتHeinrichs در وبینار Dairy Heifer Nutrition 101 است.
تغییرات جیره با سن
از 6 ماهگی تا بلوغ و دوره تلقیح، جیره ها باید بر اساس تغذیه زیاد علوفه و غلات باشد (1.5 تا 2 کیلو). از زمان تلقیح تا قبل از زایش، مصرف باید بر اساس کیفیت خوراک ها تصحیح شود. انها نیاز به جیره با علوفه بالا دارند، و نه فقط سیلوی ذرت. خوراک باید متعادل شود بطوریکه نمره بدنی باید بین 3/3 تا 5/3 باشد.
اجازه ندهید تا انها چاق شوند. تلیسه های چاق هزینه را زیاد می کنند. چه قبل از زایش و چه قبل از تلقیح انها برای شما هزینه خواهند داشت زیرا چاقی باعث ایجاد مشکل می شود.
زمانیکه از دیدگاه های اقتصادی تغذیه تلیسه ها را بررسی می کنید، هینریش می گوید که دو راه رایج وجود دارد. دامدارها می توانند میزان زیادی از خوراک بی کیفیت و ارزان تغذیه کنند یا کارایی خوراک را با خوراک های مغذی و به میزان کم حداکثر کنند. هر دو روش نتیجه خوبی دارند و در بسیاری از مزارع استفاده می شوند.
گروه علمی شرکت اگرین تک