جزئیات کالا
نام کالا :
نیتروفیت
صنعت دامپروری در سطح جهانی، با
چالش بزرگ تامین اقلام غذایی و افزایش روزافزون قیمت نهادههای خوراک
روبروست. از همین رو در کشور ما نیز تامین منابع پروتئینی خوراک، به خصوص
با توجه به وارداتی بودن حجم عمده آنها، به مشکل بزرگ مدیران دامداری و
کارشناسان تغذیه تبدیل شده است.
خوشبختانه به دلیل معجزه پروردگار
در خلقت و فیزیولوژی گاو، جمعیت میکروبی شکمبه توانایی استفاده از نیتروژن
حاصل از منابع غیر پروتئینی را، جهت تامین احتیاجات پروتئینی دام، دارد.
اوره آهسته رهش؛ مهمترین منبع نیتروژن غیر پروتئینی
اوره مهمترین منبع نیتروژن غیر پروتئینی (NPN) در تغذیه گاوهای شیری
است. اما حلالیت آن در محیط شکمبه بسیار بالا بوده و ظرف زمان کوتاهی،
نیتروژن آن در دسترس قرار میگیرد.
از دیگر سو ظرفیت جمعیت میکروبی
در استفاده و تبدیل نیتروژن به پروتئین میکروبی محدود و وابسته به زمان است
و میزان مازاد بر توان استفاده میکروارگانیسم ها در محیط شکمبه هیدرولیز و
تبدیل به آمونیاک می‌شود. این روند بر تولید مثل دام اثر منفی داشته (به
دلیل افزایش BUN و MUN) و حتی احتمال مسمومیت را به دنبال دارد.
امروزه
تأمین پروتئین با توجه به نیاز آن در بدن گاوهای شیرده پرتولید، به چالشی
بزرگ تبدیل شده است. پروتئین، گران قیمت ترین بخش جیره است و روز به روز بر
قیمت منابع پروتئینی افزوده می شود که این افزایش با روند افزایش قیمت شیر
هم‌خوانی ندارد. بنابراین یکی از راهکارهای کاهش هزینه خوراک کاهش سهم
پروتئین جیره است. امروزه برای دستیابی به مصرف ماده خشک و تولید شیر
بیشینه از جیره‌های با پروتئین بالا استفاده می شود. از مضرات تغذیه سطوح
بالای پروتئین در جیره گاوهای شیرده می توان به تأثیر منفی آن بر هد‌رروی
انرژی برای دفع نیتروژن اضافی، افزایش دفع نیتروژن به محیط و آثار زیست
محیطی، کاهش عملکرد تولیدی و تولیدمثلی، افزایش سطح اوره خون و کاهش کیفیت
پروتئین شیر، سلامت حیوان، افزایش فشار متابولیک بر دام، افزایش هزینه های
خوراک دام اشاره نمود. اوره یک منبع نیتروژن غیر پروتئینی(Non Protein
Nitrogen) است که اغلب بعنوان جایگزینی با پروتئین خام جیره برای کاهش
هزینه تغذیه دام مورد استفاده قرار می¬گیرد. اوره در شکمبه توسط اوره آز به
سرعت به آمونیاک تجزیه می شود و در حضور کربوهیدرات‌ها توسط میکروب‌ها
برای ساخت پروتئین میکروبی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به سرعت
بالای تجزیه اوره در شکمبه، اگر همزمانی بین آزاد شدن آمونیاک و کربوهیدرات
قابل دسترس در شکمبه وجود نداشته باشد، تقریباً 40 درصد از نیتروژن تلف می
شود. به‌طور کلی، بهره وری استفاده از نیتروژن جیره‌ای در گاو تحت شرایط
تولید طبیعی7/7 درصد است که برای تولید فرآورده های پروتئینی نسبتاً
ناکارآمد است و به دلیل استفاده گسترده آن در خوراک‌های نشخوارکنندگان،
ممکن است تا حدی مسئول بهره وری پایین نیتروژن در گاو باشد. بهره وری کم
استفاده از اوره جیره ای به‌دلیل هیدرولیز سریع آن به NH3 در شکمبه توسط
آنزیم های میکروبی با نرخی بالاتر از استفاده آن توسط باکتری ها است که
منجر به تجمع در شکمبه و جذب آمونیاک و پس از آن دفع اوره در ادرار می شود.
کنجاله
سویا به عنوان یک منبع رایج پروتئین گیاهی استفاده می شود که با افزایش
قیمت آن، قیمت تمام شده جیره و هزینه تولید افزایش می یابد. بنابراین،
استفاده از اوره به عنوان یک منبع نیتروژن غیرپروتئینی و جایگزین ارزان در
جیره‌های نشخوارکنندگان است. یک راهکار برای بهبود استفاده از اوره توسط
نشخوارکنندگان، همزمان سازی تخمیر منابع انرژی و پروتئین و کنترل غلظت
آمونیاک قابل دسترس در شکمبه است. برای بهبود استفاده از آمونیاک آزاد شده
از اوره، منابع آهسته رهش برای ارتقاء دسترسی مداوم به نیتروژن آمونیاکی
دربلند مدت طراحی شده‌اند. هنوز تلاش برای رسیدن به انتشار آهسته آمونیاک
از اوره و همزمان سازی انتشار آمونیاک با هضم کربوهیدرات‌ها در حال انجام
است. فرآورده های اوره با انتشار کنترل شده Controlled release urea (CRU)
با اهداف کاهش انتشار نیتروژن آمونیاکی، کاهش خطر ابتلا به مسمومیت، بهبود
خوشخوراکی و افزایش بهره‌وری استفاده از نیتروژن در گاوهای شیری توسعه
یافته‌اند. پوشش اوره هزینه‌های فرآوری را افزایش و سبب کاهش غلظت نیتروژن
در مقایسه با اوره می‌شود. تفاوتی در مصرف ماده خشک درپژوهش های با استفاده
از اوره پوشش داده شده و یا منابع اوره کلسیم گزارش نشده است. به هر حال،
افزایش در ماده خشک مصرفی در تغذیه گاو با علف خشک با کیفیت پایین را زمانی
که مکمل آهسته رهش با پلیمرهای پوشیده شده منبع اوره خورانده شد، گزارش
شد. در مقابل تغذیه اوره آهسته رهش پوشش دار شده Slow release urea (SRU)
با پلیمر با جیره دارای ذرت سیلویی به گاوهای شیری تأثیر معنی¬داری بر مصرف
ماده خشک یا قابلیت هضم جیره نداشت. تغذیه 114 گرم در روز SRU جایگزین
SBM در جیره‌هایی با 50 درصد علوفه در گله‌های تجاری شیری ویسکانسین سبب
افزایش تولید شیر شد. در حالی که اوره با پوشش پلیمری در جیره های با 50
درصد علوفه شامل 6/27درصد ذرت سیلویی، 7/15درصد هیلاژ گراسه- لگومینه، و
8/6 درصد یونجه خشک در مقایسه با جیره‌های با 18درصد پروتئین خام با اوره
منجر به کاهش تولید شیر شد. افزودن SRU در سطح 61/0 درصد ماده خشک جیره گاو
شیری مصرف خوراک را کاهش، اما تولید شیر را افزایش داد، و منجر به بهبود
بازده خوراک شد. اگرچه SRU تولید شیر را افزایش نمی دهد، بلکه منجر به
افزایش در درصد پروتئین شیر و کاهش نیتروژن اوره ای شیر در مقایسه با اوره
می شود. از طرفی، غلظت نیتروژن اوره‌ای شیر Milk Urea Nitrogen (MUN) برای
نظارت بر متابولیسم پروتئین در گاو شیرده استفاده شده، غلظت اوره خون یک
برآورد خوب از وضعیت تغذیه و تولید مثل گاوها است. اساس و مبنای استفاده
MUN به عنوان شاخص تغذیه، همبستگی بالایی بین MUN و نیتروژن اوره خون Blood
Urea Nitrogen (BUN)، با توجه به انتشار آزاد اوره در بافت‌های آلی است.
غلظت BUN یک پیش بینی خوبی برای دفع N ادرار در هر روز است.
با توجه به
تغییرات قیمت SBM در ایران و سوالات متعدد تولیدکنندگان در مورد سطح
عملکردی بهینه اقتصادی SBM در جیره، به نظر می¬رسد بررسی اثر جایگزینی اوره
آهسته رهش با SBM بر عملکرد تولید گاو شیری در اوایل دوره شیردهی بتواند
در جهت بهبود تصمیم گیری مدیریت تغذیه و اقتصاد تولید (با توجه به
هزینه‌های بالای خوراک) موثر و مفید واقع شود. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی
اثر جایگزینی سطوح مختلف SRU به جای SBM در جیره بر عملکرد کمی و کیفی
گاوهای شیری هلشتاین و تعیین سطح مناسب آن در اوایل دوره شیردهی بود.
نیتروفیت
فرمولاسیون محصول Nitrofit به نحوی است که در محیط شکمبه، محتوای
نیتروژنی آن، به تدریج و در یک بازه زمانی مناسب، در اختیار میکروارگانیسم
های موجود قرار گرفته تا آنها فرصت کافی برای بهره برداری از آن و ساخت
پروتئین میکروبی را داشته باشند.
بنابراین این محصول جایگزین بخشی از سایر منابع پروتئینی خوراک شده و هزینه خوراک را کاهش خواهد داد.
همچنین با توجه به محدودیت مصرف ماده خشک (DMI) در گاوهای شیری، با
تامین بخشی از احتیاجات پروتئینی از طریق مصرف این محصول، میتوان از فضای
خالی ایجاد شده در میزان ماده خشک مصرفی دام، برای تامین سایر احتیاجات
حیوان، مانند انرژی بهره برد.
میزان مصرف اوره آهسته رهش:
50تا 150 گرم در خوراک مصرفی
میزان دقیق مصرف در گروه های مختلف تغذیه ای، باید توسط کارشناسان محترم تغذیه مشخص گردد.
برای دریافت کاتالوگ کلیک کنید: NitroFit.pdf
برای مشاهده محصول روی پنجره زیر کلیک کنید