تعدیل التهاب پس از زایش می تواند سلامت و عملکرد گاو را بهبود بخشد

در دوره انتقال گاوها کاهش مصرف ماده خشک، افزایش تقاضای مواد مغذی و کاهش عملکرد سیستم ایمنی را تجربه می کنند.

در دوره انتقال گاوها کاهش مصرف ماده خشک، افزایش تقاضای مواد مغذی و کاهش عملکرد سیستم ایمنی را تجربه می کنند.

به خوبی شناخته شده است که دوره زمانی شامل سه هفته قبل و بعد از زایمان، که به عنوان دوره انتقال شناخته می شود، یکی از چالش برانگیزترین زمان ها برای گاوهای شیری است. در این دوره گاوها دچار کاهش مصرف ماده خشک، افزایش تقاضای مواد مغذی و کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن می شوند (LeBlanc, 2010). علاوه بر این چالش ها، گاوها طی روزهای قبل و بعد از زایش دچار استرس و التهاب سیستماتیک می شوند(Comline et al., 1974; Uchida et al., 1993). افزایش پاسخ التهابی یا تنش زایش پس از زایمان با افزایش خطر ابتلا به بیماری های عفونی و متابولیکی همراه است. در یک مطالعه، که 67 گاو شیری از 21 روز قبل از زایش تا 21 روز پس از زایش نمونه برداری شدند، نویسندگان گزارش دادند که گاوهایی که متریت بالینی معتدل (ترشحات بدبو و مایع آبکی مایل به قرمز و قهوه ای بدون تب) و شدید (ترشحات بدبو آبکی مایل به قرمز مایل به قرمز با تب) بین 3 تا 21 روز پس از زایش داشتند نسبت به گاوهایی که متریت بالینی ایجاد نکرده بودند، در روزهای اول پس از زایش التهاب عمومی بالاتری داشتند. به همین ترتیب، در مطالعه دیگری، نویسنده گزارش داد كه گاوهایی كه دچار هیپوكلسیمی تحت بالینی یا بالینی (تب شیر) بودند، هنگام زایش تنش بیشتری نسبت به گاوهایی داشتند كه به این بیماری مبتلا نبودند (Horst and Jorgensen, 1982). حال سوال میلیون دلاری این است: چرا این گاوها در مقایسه با هم جایگاه هایی خود استرس و التهاب بیشتری در اطراف زایش داشتند؟ اگرچه این سوال هنوز بی پاسخ مانده است، اما محتمل ترین توضیح ممکن است مربوط به مدیریت باشد. روش های مختلف مدیریتی قبل از زایش، از قبیل تراکم زیاد، هم گروهی گاوهای شکم اول با چند شکم ها و تعداد زیادی از جابه جایی بین جایگاه ها، ممکن است باعث افزایش استرس و التهاب در حیوانات مستعدتر در گروه شود. صرف نظر از منشأ این پاسخ های سیستمیک، محققان گاوهای شیری تلاش خود را بر ایجاد راهکارهایی برای کاهش التهاب پس از زایش متمرکز کرده اند تا سلامت گاو و عملکرد آنها در طول دوره شیردهی بهبود یابد. متداول ترین روش پیشنهادی، درمان گاوها (به عنوان مثال، درنچ، بولوس، تزریق زیر جلدی یا داخل وریدی)، پس از زایش با داروهای ضد التهاب شناخته شده به عنوان داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا NSAID است. اولین استراتژی قابل بحث، اساساً به دلیل اینکه یک رژیم درمانی است که ازflunixin meglumine  استفاده می کند که تنها داروی مورد تایید FDA برای درمان التهاب در گاوهای شیری است، استراتژی پیشنهادی دکتر Duffield  و همکارانش (Newby et al., 2017). در این مطالعه بزرگ، محققان دو استراتژی درمانی را مورد بررسی قرار دادند: روش اول شامل تجویز اولین دوز flunixin meglumine در آغاز زایش (به عنوان مثال مشاهده کیسه آب یا پای گوساله در خارج از بدن دام) و دوز دوم 18- 36 ساعت بعد، و استراتژی دوم شامل دوز اول بلافاصله پس از زایش و دوز دوم 24 ساعت بعد بود. در استراتژی اول، نویسندگان گزارش کردند که گاوهای تحت درمان 26.3 درصد مرده زایی بیشتر در مقایسه با گروه شاهد داشتند. در حالی که در استراتژی دوم نویسندگان گزارش دادند که گاوهای تحت درمان شیوع بیشتری از جفت ماندگی، تب بعد از زایش و متریت داشتند و در مقایسه با گاوهای شاهاد تولید شیر را کاهش دادند. نویسندگان این مطالعه به این نتیجه رسیدند که استفاده از flunixin meglumine  پس از زایش در گاوهای شیری توصیه نمی شود. یک توضیح احتمالی برای نتایج گزارش شده توسط مطالعه قبلی این است که flunixin meglumine  یک داروی ضد التهاب قوی است که ممکن است پس از زایش تا حد زیادی کاهش یا کاملاً التهاب را مهار کند. در حالی که گاوهای شیری پس از زایش برای جدا کردن و بیرون راندن جفت و برگشت طبیعی رحم به فرآیندهای التهابی نیاز دارند. به همین دلیل است که ما در مورد تعدیل پاسخ التهابی به جای مهار آن صحبت می کنیم.

استراتژی بعدی که در این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت، استفاده از محصولات آسپرین برای تعدیل التهاب پس از زایش است. اولین موضوعی که در مورد این روش ذکر می شود این است که محصولات آسپرین برای استفاده در گاو شیرده تأیید نشده است، و بنابراین، استفاده از آنها در گاوداری های شیری بحث برانگیز است. با این وجود، به دلیل دوره کوتاه عدم مصرف شیر و گوشت، هزینه کم و تجویز آسان، یک گزینه جذاب است. مطالعات تحقیقاتی که از محصولات آسپرین برای تعدیل التهاب پس از زایش استفاده می کردند، نتایج مثبت نسبتاً مطلوبی بر عملکرد گاو گزارش کرده اند. این مطالعات استراتژی های مختلفی را آزمایش کرده اند که در طول دوره درمان متفاوت بودند (2 روز [Barragan et al., 2017; Barragan et al., 2020]، 3 روز [Carpenter et al., 2016]، 5 روز [Bertoni et al., 2004]، 7 روز [Farney et al., 2013])، دفعات درمان (هر 12 ساعت [Barragan et al., 2017]، روزانه [Bertoni et al., 2004; Farney et al., 2013; Carpenter et al., 2016; Barragan et al., 2020])، و نوع محصول اسپرین استفاده شده (سدیم سالسیلات [Farney et al., 2013; Carpenter et al., 2016]، استیل سالسیلیک اسید [Barragan et al., 2017; Barragan et al., 2020]). به عنوان خلاصه، اکثر مطالعات افزایش تولید شیر در گاوهای چند شکم را نشان می دهد اما نه در گاوهای شکم اول، و مطالعاتی که گاوها را برای روزهای بیشتر (5-7 روز) تحت درمان قرار دادند، اثرات منفی درمان بر وضعیت متابولیک گاوها را نشان دادند ( یعنی نمره بدنی کم و غلظت بالاتر اجسام کتونی). یک مطالعه اخیر، انجام شده توسط آزمایشگاه ما (Barragan et al., 2020)، یک روش درمانی قابل اجرا و ساده را ارزیابی کرد و نه تنها سودمندی بر تولید شیر بلکه همچنین بر وضعیت متابولیسم گاو، پیشگیری از بیماری های رحم و باروری گاو یافت. این روش شامل معالجه گاوهای دارای بولوس آسپرین (200 میلی گرم در کیلوگرم؛ 4 بولوس 480 دانه) هنگام زایش و 24 ساعت بعد بود. نتایج ما نشان دادند که گاوهای شکم دوم و بزرگتر تحت درمان با این استراتژی در 60 روز اول شیرهی در مقایسه با گاوهای چند شکم شاهد، 1.6 کیلو در روز شیر بیشتری تولید کردند. علاوه بر این، تمام گاوهای تحت درمان (گاوهای شکم اول و مسن تر) غلظت کمتری از اجسام کتونی در 14 روز شیردهی، بروز کمتری از متریت بالینی و آندومتریت داشتند و در مقایسه با گاوهای شاهد 20 روز کمتر برای ابستن شدن نیاز داشتند. هنگام مدیریت گاوهای شیری دوره انتقال، هدف اصلی باید ایجاد محیط راحت (امکانات، رژیم غذایی ، جابجایی دام) برای کاهش استرس و التهاب در اطراف زایش باشد. اگرچه این امر در اکثر گاوداری های مدرن قابل دستیابی است، اما غالباً مدیریت ممکن است با شکست روبرو شود و یا به دلیل شرایط مالی، مدیریت در کوتاه مدت بهبود نیابد (به عنوان مثال، ایجاد امکانات جدید). در این سناریوها، استراتژی های پیشگیرانه و قابل اجرا برای تعدیل التهاب می توانند به تولیدکنندگان کمک کنند تا سلامت و عملکرد گاو را بهبود بخشند، در حالی که مدیریت تنظیم شده است.

References:

Barragan, A.A., E. Hovingh, S. Bas, J. Lakritz, L. Byler, A. Ludwikowski, S. Takitch, J. Zug, and S. Hann. 2020. Effects of postpartum acetylsalicylic acid on metabolic tatus, health, and production in lactating dairy cattle. J. Dairy Sci.. oi:10.3168/jds.2019-17966.

Barragan, A.A., L.M. Bauman, L. da Costa, J. Velez, J.D. Rozo Gonzalez, G.M. chuenemann, and S. Bas. 2017. Effects of oral administration of acetylsalicylic acid fter parturition on milk yield and milk components in lactating dairy cows under certified organic management. J. Dairy Sci. Vol. 100 Suppl. 2:176-177 (Abstr.).

Bertoni, G., E. Trevisi, and F. Piccioli-Cappelli. 2004. Effects of acetyl-salicylate used n post-calving of dairy cows. Vet. Res. Commun. 28:217–219.

Carpenter, A.J., C.M. Ylioja, C.F. Vargas, L.K. Mamedova, L.G. Mendonca, J.F. oetzee, L.C. Hollis, R. Gehring, and B.J. Bradford. 2016. Hot topic: Early postpartum treatment of commercial dairy cows with nonsteroidal antiinflammatory drugs increases whole-lactation milk yield. J. Dairy Sci. 99:672–679.

Comline, R.S., L.W. Hall, R.B. Lavelle, P.W. Nathanielsz, and M. Silver. 1974. Parturition in the cow: endocrine changes in animals with chronically implanted catheters in the foetal and maternal circulations. J. Endocrinol. 63:451–472.

Farney, J.K., L.K. Mamedova, J.F. Coetzee, J.E. Minton, L.C. Hollis, and B.J. Bradford. 2013. Sodium salicylate treatment in early lactation increases whole-lactation milk and milk fat yield in mature dairy cows. J. Dairy Sci. 96:7709–7718.

Horst, R.L., and N.A. Jorgensen. 1982. Elevated Plasma Cortisol during Induced and Spontaneous Hypocalcemia in Ruminants1. J. Dairy Sci. 65:2332–2337. doi:10.3168/jds.S0022-0302(82)82505-8.

LeBlanc, S. 2010. Monitoring metabolic health of dairy cattle in the transition period. J. Reprod. Dev. 56:S29–S35.

Newby, N.C., K.E. Leslie, H.D.P. Dingwell, D.F. Kelton, D.M. Weary, L. Neuder, S.T. Millman, and T.F. Duffield. 2017. The effects of periparturient administration of flunixin meglumine on the health and production of dairy cattle. J. Dairy Sci. 100:582–587. doi:10.3168/jds.2016-11747.

Smith, G.W., J.L. Davis, L.A. Tell, A.I. Webb, and J.E. Riviere. 2008. Extralabel use of nonsteroidal anti-inflammatory drugs in cattle. J. Am. Vet. Med. Assoc. 232:697–701.

 

 

گروه علمی شرکت اگرین تک

  • تعداد بازدید: 1021

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود