فراوری ذرت و سطح پروتئین خام استارتر گوساله - تاثیر بر رشد، تخمیر شکمبه ای و فاکتورهای خونی

این مطالعه تاثیر تغذیه گوساله ها با استارتری حاوی ذرت فراوری شده با روش های مختلف و سطح پروتئین و ... را بررسی می کند.

این مطالعه تلاش می کند تا تاثیر تغذیه گوساله ها با استارتری حاوی ذرت فراوری شده با روش های مختلف (اسیاب در مقابل فلیک) و سطح پروتیئن 18 یا 21 درصد را بر رشد، قابلیت هضم، تخمیر شکمبه ای، دفع ادراری پورین، و متابولیت های خونی گوساله های شیری بررسی کند. گوساله های هلشتاین (39 کیلو، 12 عدد برای هر تیمار، 6 نر و 6 ماده) بطور تصادفی به تیمارهای آزمایشی در یک طرح فاکتوریل 2 × 2 توزیع شدند. 4 تیمار عبارت بودند از 1- استارتر حاوی ذرت آسیاب با 18 درصد پروتئین 2- ذرت آسیاب با 21 درصد پروتئین 3- ذرت فلیک با 18 درصد پروتئین و 4- ذرت فلیک با 21 درصد پروتئین. گوساله ها در 63 روزگی از شیر گرفته شدند و تا 83 روزگی در طرح بودند. مصرف استارتر تفاوتی بین تیمارها نداشت، ولیکن، متوسط افزایش وزن روزانه و کارایی خوراک بهبود یافت و وزن نهایی در گوساله های مصرف کننده ذرت فلیک نسبت به ذرت آسیاب بالاتر بود. قابلیت هضم ماده الی و NFC در گوساله های مصرف کننده ذرت فلیک بیشتر از آسیاب بود. برای گوساله های مصرف کننده فلیک نسبت به آسیاب، کل اسیدهای چرب شکمبه و میزان پروپیونات و بوتیرات بیشتر بود و میزان استات و امونیاک شکمبه کمتر بود. دفع الانتیون و کل پورین و در نتیجه تولید پروتئین میکروبی در گوساله های مصرف کننده فلیک نسبت به اسیاب بیشتر بود. کل دفع نیتروژن از ادرار و نسبت آن به ازت مصرفی در فلیک نسبت به آسیاب کمتر بود. غلظت انسولین (قبل و بعد از شیرگیری گوساله)، گلوکز (بعد از شیرگیری)، و BHBA (قبل از شیرگیری) بیشتر بود و غلظت نیتروژن آوره ای خون (قبل از شیرگیری) در گوساله های مصرف کننده ذرت فلیک نسبت به آسیاب کمتر بود. میزان پروتئین تاثیری بر مصرف خوراک، رشد، یا فاکتورهای شکمبه ای نداشت. برای سطح 21 درصد نسبت به 18 درصد قابلیت هضم NDF بیشتر بود. اثر متقابلی برای مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه، وزن بدن، کارایی خوراک، تخمیر شکمبه، و قابلیت هضم مشاهده نشد. اثر متقابل بین فراوری ذرت و سطح پروتئین برای ارتفاع هیپ و جدوگاه معنی دار بود که گوساله های مصرف کننده ذرت فلیک و 21 درصد پروتئین بیشترین مقدار را داشتند. نتایج ما نشان دادند که فلیک کردن ذرت در مقایسه با آسیاب کردن ذرت قابلیت هضم ماده الی و NFC، افزایش وزن، کارایی خوراک، و تولید پروتئین میکروبی شکمبه را بهبود می بخشد و دفع نیتروژن ادراری را کاهش می دهد. بدون توجه به افزایش اندک قد گوساله های مصرف کننده ذرت فلیک با 21 درصد پروتئین، سطح پایین پروتئین (18 درصد) می تواند استفاده شود زمانیکه گوساله ها جیره فلیک می خورند.

نتایج این مقاله نشان داد که فلیک کردن در مقایسه با آسیاب کردن ذرت رشد، کارایی، اسیدهای چرب شکمبه، میزان بوتیرات و پروپیونات شکمبه و قابلیت هضم ماده الی و NFC را افزایش می دهد. بیشتر از این، جیره های حاوی ذرت فلیک کارایی نیتروژن را با بهبود تولید پروتئین میکروبی و کاهش دفع ادراری نیتروژن بهبود بخشیدند. افزایش سطح پروتئین استارتر از 18 به 21 درصد تاثیری بر عملکرد گوساله نداشت اما قابلیت هضم NDF را بهبود بخشید. ما یافتیم که ترکیب میزان پروتئین و فراوری ذرت در استارتر تاثیری بر بیشتر شاخص ها ندارد. ولیکن، استفاد از ذرت فلیک و سطح 21 درصد پروتئین ارتفاع جدوگاه و هیپ را افزایش داد. بطور کلی، بدون توجه به افزایش اندک قد گوساله ها، سطح پروتئین 18 درصد می تواند به طور کارامد استفاده شود زمانیکه گوساله ها جیره های حاوی ذرت فلیک می خوردند.

 

گروه علمی شرکت اگرین تک

 

  • تعداد بازدید: 1901

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود