استفاده از جیره های پرورشی قلیایی عملکرد تلیسه ها را بهبود می بخشد

استفاده از جیره های قلیایی بطور معنی داری افزایش وزن روزانه تلیسه ها را افزایش می دهد.

مقایسه در آزمایش های درون مزرعه ای در یورک شایر انگلستان نشان داد که استفاده از جیره های قلیایی بطور معنی داری افزایش وزن روزانه تلیسه ها را افزایش می دهد.

در این مطالعه 48 تلیسه هلشتاین شیرگیری شده استفاده شد. گوساله ها از شیر گرفته شدند و در 12 هفتگی در گروه های 4 تایی قرار گرفتند. هر 6 گروه از تلیسه ها به یکی از دو تیمار اختصاص داده شدند: جیره شاهد یا جیره قلیایی، کاه و آب به صورت آزاد برای هر دو گروه فراهم بود.

نتایج آزمایش

استفاده از این جیره های قلیایی باعث افزایش عملکرد تلیسه ها شد. کاهش فشار اسید در شکمبه تلیسه های جوان به همان اندازه گاوهای بالغ مهم است. قلیایی بودن جیره ها همچنین بر تخمیر بعد از شکمبه ای در روده ها نیز تاثیر می گذارد، که باعث ایجاد تاثیر کمتر بر هموستازیpH گوساله می شود، که باعث بهبود عملکرد می شود. گوساله های مصرف کننده جیره قلیایی بطور متوسط 800 گرم در روز رشد کردند در حالیکه آنها که در جیره رایج رشد کردند فقط 680 گرم در روز رشد داشتند. تلیسه های مصرف کننده جیره قلیایی همچنین بطور معنی داریpH مدفوع بالاتری داشتند (1/7 در مقابل 9/6).

آزمایشات دیگری نیز در استفاده از تغذیه جیره قلیایی به منظور جلوگیری از اسیدوز شکمبه در تلیسه ها انجام شده است. در آزمایشی محققین از هیدروکسید منیزیم به عنوان بافر برای کنترل اسیدوز در محیط کشت مشابه شکمبه استفاده کردند. نتایج نشان داد که افزودن هیدروکسید منیزیم به میزان 50 میلی مول در روز به خوراک نشاسته ذرت (5/12 گرم در هر لیتر در روز) در محیط کشت شکمبه می تواند از اسیدوز جلوگیری کند در حالیکه به همان میزان استفاده از سدیم بیکربنات در محیط کشت شکمبه نتوانست از اسیدوز جلوگیری کند بطوریکه اسید لاکتیک تا حدود 200 میلی مول تجمع پیدا کرد. افزودن هیدورکسید منیزیم به مخلوط نشاسته و قند از اسیدوز جلوگیری می کند بطوریکه محصول نهایی تخمیر استات است. تغذیه روزانه با نسبت 5/4 به یک (نشاسته به هیدروکسید منیزیم) برای جلوگیری از اسیدوز امکان پذیر است.

اسیدوز شکمبه یک بیماری متابولیک در گاوها است که می­تواند علامت­های کلینیکی از بیماری را نشان دهد، اما خیلی زیاد به صورت تحت حاد نمایش داده می­شود. اسیدوز اتفاق می افتد زمانیکهpH شکمبه به کمتر از 5/5 کاهش می یابد. نشانه های اسیدوز حاد شامل مصرف خوراک اندک یا عدم مصرف خوراک، نشخوار کم یا بدون نشخوار، افزایش ضربان قلب، افزایش نرخ تنفس، اسهال، خستگی و مرگ است. در طول مطالعه محققین نتیجه گرفتند که هیدروکسید منیزیم اضافه شده به محیط کشت شکمبه می تواند از تجمع اسید لاکتیک جلوگیری کند.

 

گروه علمی شرکت اگرین تک

 

مطالب مرتبط:

چه تعداد تلیسه نیاز دارید؟

آیا شما باید هر تلیسه که زایش می کند را نگه دارید؟

اندازه تلیسه را در طراحی جایگاه در نظر داشته باشید!

  • تعداد بازدید: 1042

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود