در جیره به خوبی بالانس شده میزان پروتئین خام تقریباً ۱۶٫۲ درصد است که منجر به نیتروژن اوره ای شیر (MUN) برابر با ۱۱٫۳ میلی گرم در هر دسی لیتر می شود که با حداکثر میزان پروتئین تولیدی ارتباط و همبستگی دارد (در حدود ۲٫۴۶ پوند پروتئین در هر روز) و هزینه خوراک (IOFC) نیز در این شرایط ۹ دلار به ازای هر گاو در روز می شود.
در این سطح از پروتئین خام در جیره غذایی انتظار می رود که میزان ازت اوره ای دفع شده به میزان۲۵ درصد کمتر از شرایطی باشد که گاوها با جیره حاوی ۱۸ درصد پروتئین خام با MUN 14 میلی گرم در هر دسی لیتر تغذیه کرده باشند و IOFC نیز در آن ها نیز به نسبت کمتر است و در ضمن ۸ دلار به ازای هر گاو در روز می باشد.
اما برای پیدا کردن میزان صحیح MUN در گله خود باید از روش های سیستماتیک استفاده کنید. در اینجا شش مرحله اساسی برای تعیین بهترین سطح MUN آورده شده است:
1- اطمینان حاصل کنید که جیره غذایی شما به خوبی از نظر پروتئین و انرژی بالانس شده باشد و سپس حداقل برای سه هفته نمونه های MUN گرفته شود تا از آن به عنوان یک مرجع برای گله شما استفاده شود.
2- پایین تر آوردن محتوای پروتئین های غیر قابل تجزیه در شکمبه (RUP) در جیره غذایی به میزان ۰٫۲۵ درصد به ۰٫۵ درصد درحالی که میزان انرژی و پروتئین قابل تجزیه در شکمبه (RDP) ثابت است. از این جیره باید برای دو تا سه هفته برای تعیین میزان مصرف ماده خشک و کاهش تولید شیر با پایین آمدن سطح RUP تغذیه شود.
3- اگر افت در تولید شیر مشاهده نشد به کم کردن از میزان RUP در جیره غذایی ادامه دهید.
4- در صورت مشاهده افت تولید میزان RUP را بالا برده تا به سطح تولید قبل برسید.
5- زمانی که بهترین سطح RUP را بدست آوردید، این پروسه را برای RDP تکرار کنید.
6- هنگامی که تولید شیر کاهش پیدا کرد به میزان RDP اضافه کنید تا به سطح تولید قبل برسد.
پس از تثبیت شرایط شما یک درک بهتری از میزان سطوح RUP، RDP و MUN بدست خواهید آورد. در حالی که این کار وقت گیر و خالی از خطا نیست، همانند یک رویکرد سیستماتیک شما باید اجازه بدهید که گاوها بهترین تغذیه را بدون اتلاف دلار و نیتروژن داشته باشند.