پروتئین سویا در جایگزین های شیر

جایگزین های شیر یکی از منابع عالی مواد مغذی برای گوساله ها در طی زمان شیردهی می باشند. هنگامی که آنها به خوبی فرموله و تولید شده باشند می توانند عملکردی مشابه با شیرکامل برای گوساله ها فراهم آورند. اجزای غذایی که به صورت معمول در جایگزین های شیر وجود دارد عبارتند از شیر پس جرخ ، کازئین ، پروتئین آب پنیر. تحقیقات زیادی برای یافتن راه هایی برای استفاده از پروتئین های جایگزین در جایگزین های شیر شده است که موجب حفظ عملکرد قابل قبول حیوان نیز شود. یکی از منابع پروتئینی جایگزین که به طور گسترده ای بدین منظور استفاده می شود پروتئین سویا می باشد.

انواع پروتئین سویا:

انواع و اشکال مختلفی از پروتئین سویا وجود دارد که می توان از آنها در جایگزین شیر گوساله استفاده نمود. آرد سویا، آرد سویای اصلاح شده ، کنسانتره پروتئینی سویا و سویای ایزوله شده نمونه هایی  از آن می باشد. آرد سویا از قطعات ریز کنجاله سویا تشکیل شده و حاوی حدود 50 درصد پروتئین می باشد. کنسانتره پروتئینی سویا ، بخش پروتئینی دانه سویا بوده که از دانه سویا با جداکردن کربوهیدرات های محلول بدست آمده است و آن نیز درحدود 66 درصد پروتئین دارد. سویای ایزوله شده (یا پروتئین سویای جدا سازی شده) میزان پروتئین بالاتری دارد ( در حدود 85 تا 86 درصد) و بخش های کربوهیدراتی آن حذف شده است. 
مشکلات در زمینه پروتئین سویا: یکی از بزرگترین مشکلات در زمینه استفاده از پروتئین سویا در جایگزین های شیر وجود عوامل ضد تغذیه ای در دانه سویا می باشد. که از آن جمله می توان به مهار کننده آنزیم تریپسین ، گلایسین و β-conglycinin اشاره نمود. مهار کننده تریپسین می تواند موجب کاهش قابلیت هضمی بدلیل اتصال با تریپسین که یک آنزیم موثر در دستگاه گوارش است، شود. گلایسین وconglycinin  - β پروتئین هایی هستند که موجب بروز واکنش های آلرژیک در برخی از گوساله ها شوند. کاهش قابلیت هضمی یک مشکل اساسی در گوساله های کمتر از 3 هفته می باشد . گوساله های با سن پایین تر از سه هفتگی ترشح پایین تری از آنزیم های پانکرانسی در مقایسه با حیوانات مسن تر دارا می باشند و فعالیت پروتئولیتیک پایین تر ترشحات پانکرانس منجر به هضم تا حدودی پایین تر در آنها می شود. این امر به ویژه برای پروتئین های غیر شیری که به درستی توسط گوساله های خیلی جوان مورد هضم و گوارش قرار نمی گیرد ، محسوس تر می باشد. برخی از تولید کنندگان استراتژی هایی را برای کاهش میزان عوامل ضد تغذیه ای در آرد سویا و کنسانتره پروتئینی سویا ، توسعه داده اند. در این مواد ، منابع پروتئینی دانه سویا تحت تیمار هایی در شرایط خاص ، گاهی اوقات با الکل ( متانول ، اتانول) ، هگزان و سایر ترکیبات شیمیایی ، گرما و روش های دیگر قرار می گیرند. بسیاری از این روش ها می توانند موجب کاهش قابل توجه مواد ضد تغذیه ای در آرد سویا شوند به طوری که این محصول را می توان با خیال راحت در جایگزین های شیر مدرن وارد نمود.
یک نگرانی دیگر در استفاده از پروتئین سویا به پروفایل اسید آمینه آنها در مقایسه با پروتئین شیر بر می گردد. پروتئین سویا تا حدودی کمبود متیونین دارد و بنابراین اضافه نمودن اسید آمینه اغلب در جایگزین های شیر دارای پروتئین سویا الزامی می باشد.
چرا از پروتئین سویا در جایگزین شیر استفاده می شود؟ دلیل اصلی مسائل اقتصادی است. از آنجا که پروتئین های شیر از نظر قیمت گران می باشند در نتیجه تمام جایگزین های شیر نیز دارای قیمت بالایی می باشند. به علاوه از بسیاری از از این پروتئین های شیر می توان برای تغذیه انسان ها نیز استفاده نمود که موجب این می شود که گوساله ها با انسان ها برای این پروتئین ها رقابت کنند. اضافه نمودن پروتئین سویا به شیر می تواند موجب پایین آمدن قیمت جایگزین های شیر و رقابت برای منابع پروتئینی شود . هنگامی که جایگزین های شیر به خوبی فرموله شده باشند ، از پروتئین سویا می توان به عنوان یک منبع اقتصادی از پروتئین که موجب کاهش عملکرد حیوان نیز نشود، استفاده نمود. با این حال، هنگامی که مقادیر زیادی از آرد سویا که به خوبی مورد پردازش قرارنگرفته است در جایگزین های شیر استفاده شود، ممکن است موجب عملکرد ضعیف حیوان شود و حیوان را دچار رنج کند.

 
  • تعداد بازدید: 3057

دیدگاه ها

نظر شما پس از تایید مدیردر سایت نمایش داده می شود